Derya, Üsküdar sahilinde sabahın serinliğinde yavaşça yürüyordu. Ayakkabılarının altındaki taşlar deniz kıyısında birikmiş yosunlu sularla hafifçe ıslanmıştı götten ama bu onu rahatsız etmiyordu. Havanın içindeki iyot kokusu, boğazdan gelen martı çığlıkları, şehri yavaşça uyanmaya çağırıyordu. Gözleri, her zamanki gibi Kız Kulesi’ne takıldı. Orası onun için bir durak değil, bir dönüm noktasıydı.
Derya, 26 yaşında genç bir kadındı. Ailesinden küçük yaşta ayrılmış, zorluklarla örülü bir hayatın içinde kendine yer açmaya çalışmıştı. İstanbul’a ilk geldiğinde sığındığı akraba evi, kısa sürede bir yük gibi görülünce kapı dışarı edilmişti. Üsküdar’da tesadüfen tanıştığı birkaç kişi ona geçici bir barınak sundu, ama güven her zaman bir bedelle isteniyordu. Derya, hem genç hem yalnız hem de çaresizdi.
Gündüzleri temizlik işleri yapıyor, geceleri bazen kadın sığınma evlerine, bazen de cami avlularına sığınıyordu. Bir kadının İstanbul’da tek başına milf ayakta kalması, düşündüğünden çok daha zordu. Kimi zaman aç kaldı, kimi zaman parasız. Ama en çok da sesini duyuramadığı için sustu. Kimsenin görmediği bir hayalet gibi yaşadı aylarca.
Bir gün, Üsküdar sahilinde yürürken çay içmek için oturduğu bir bankta, yaşlı bir kadınla tanıştı. Kadın, ona Üsküdar escort bir kadın destek derneğinden bahsetti. “Denemekten zarar gelmez,” demişti kadın. Derya, ertesi gün adımlarını o derneğe yönlendirdi.
Destek merkezinde kaldığı birkaç ay boyunca hem psikolojik danışmanlık aldı, hem de meslek kurslarına katıldı. Pasta süsleme, barista eğitimi, temel muhasebe… Hangisinde yeteneği varsa denedi. Kendini yeniden inşa etti adım adım. En sonunda Üsküdar’da küçük bir kafede işe başladı. İlk maaşını aldığında yaptığı ilk şey, sahilde bir çay içmek oldu. Aynı bankta oturdu, ama bu kez gözlerinde korku değil, umut vardı.
Bir yanıt yazın