Üsküdar Evli Escort Duru

Duru, 23 yaşında genç bir kadındı. Adını annesi, “temiz ve berrak bir yaşamı olsun” diye koymuştu ama hayat ona bu ismin aksini yaşatmıştı. Duru, Üsküdar escort, Kız Kulesi’ne bakan sokak aralarında, insanların başlarını çevirdiği bir hayata sıkışmıştı. Gündüzleri görünmeyen, geceleri ise sokak lambalarının altında sessizce evli ayakta duran bir kadındı. Bir hayat kadınıydı. Ama bu onun tercihi olmamıştı, sadece çaresizliğin bir sonucuydu.

Küçükken hayali hemşire olmaktı. İlkokulu dereceyle bitirmişti, ama ortaokula başlayamadan seks babası hapse girdi. Annesi, üç çocuğuyla yapayalnız kaldı. Evde yemek pişmiyor, soba yanmıyordu. 14 yaşında evden kaçtı Duru. Sığınacak bir yer ararken, tanımadığı bir kadının “kız yurdu gibi bir evimiz var” yalanına kandı. O evden bir daha çıkamadı.

İlk zamanlar ağladı, kaçmak istedi, ama sonra kabullendi. Zamanla ne ağlayacak gözyaşı kaldı ne de dönecek bir evi. İstanbul’un göbeğinde, Üsküdar gibi tarih kokan bir semtte, her şeyin gölgesinde yaşadı. Sabahları Kız Kulesi’ne uzun uzun bakardı. Orada da bir kadın vardı, yalnız bir kulede hapsedilmiş. “Belki ben de onun gibiyim,” derdi.

Evli Esc

Bir gece, karanlık bir sokağın köşesinde beklerken yaşlı bir teyze ona yaklaştı. Elinde poşet vardı. “Evladım, ben seni her gece burda görüyorum. Gözlerin çok yorgun. Al bunu, ev yapımı çorba. İçini biraz ısıtır,” dedi. Duru önce şaşırdı, sonra usulca poşeti aldı. O çorba, içini en son ne zaman biri düşünmüştü, hatırlayamadı bile.

Ertesi sabah, Üsküdar Sahili’nde otururken bir karar aldı. Hayatın ona yaptıklarını değiştiremeyebilirdi ama bundan sonrasını değiştirmek onun elindeydi. Üsküdar escort Belediyesi’nin kadın destek merkezine gitti. Kapıdan girerken utandı ama yılmadı. Günlerce konuşamadı, sonra yavaş yavaş içini döktü. Bir psikolog, bir sosyal hizmet uzmanı ve bir kurs hocası onun hayatına yeniden dokundu.

Aylar geçti. Duru şimdi bir kafede garson olarak çalışıyor. Saçlarını kestirdi, kirli sokak lambaları milf yerine gün ışığında yaşıyor. Hâlâ Kız Kulesi’ne bakıyor ama artık iç geçirerek değil, umutla. Çünkü biliyor ki bazı kuleler yalnız görünse de, içlerinde bir yaşam başlatmak mümkün.

Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir