Tuzla escort arka sokaklarında, denizin rüzgârla hırçınlaştığı bir akşamda yürüyordu Yasemin. Üzerinde siyah bir mont, ayağında yıpranmış topuklular… Bazen rıhtımda bekliyor, bazen küçük bir çay ocağında ısınmaya çalışıyordu. Yirmi beş yaşındaydı ama gözlerinin altındaki morluklar, yaşından çok daha büyük acılar taşıyordu.
Yasemin, Erzincan’dan İstanbul’a dört yıl önce gelmişti. Evi terk etmiş, şiddet dolu bir geçmişi ardında bırakmıştı. Kaçmak, özgürlük gibi gelmişti. Ama özgürlük, şehirde onun için daha çok yalnızlık, daha çok suskunluk anlamına gelmişti. İlk zamanlar tekstilde çalıştı, sonra işten çıkarıldı. İstanbul’da kiralar yüksekti, kimse “neden?” demeden sırtını dönüyordu.
Bir gün cebinde sadece 7 lira varken tanıştığı biri, ona “gece işi”ni teklif etti. Başta tiksinmişti, ama birkaç gün aç kalınca kararını sorgulamaya başlamıştı. “Bir kez deneyeyim, sonra bırakırım,” demişti kendine. Ama bir kez yetmemişti. İkinci, üçüncü, sonra da alışkanlık olmuştu. Utanıyordu, ama başka çare göremiyordu.
Yasemin’in en büyük korkusu, bir gün tamamen hissizleşmekti. Her gece eve döndüğünde aynaya bakar, kendi gözlerine dokunurdu. “Hâlâ buradayım,” diye fısıldardı kendine. Onu ayakta tutan tek şey bu küçük hatırlatmaydı.
Tuzla sahilinde, sabahları çöp toplayan yaşlı bir kadın vardı. Yasemin her sabah onu izlerdi. Kadın her poşeti özenle ayırır, çöplerde bile düzen arardı. Bir gün cesaretini topladı, onunla konuştu. Kadının adı Zekiye’ydi. O da zamanında sokakta kalmış, ama sonra kendini toparlamıştı. Yasemin’e belediyenin kadın dayanışma merkezinden bahsetti. “Bir uğra, içeri bile girmesen, kapıya kadar git yeter,” dedi.
Yasemin bir sabah tüm cesaretini toplayıp oraya gitti. Kapıdan dönmeyi düşündü ama içeri girdi. Psikolojik destek aldı, geçici bir barınma yeri ayarlandı. Kadınlara özel açılan pastacılık kursuna yazıldı. Aylar geçti. İlk maaşını aldığında ağlamıştı. Temiz bir kazanç, alnının teriyle kazandığı ilk para…
Artık geceleri Tuzla escort sokaklarında değil, bir pastanede sabahları ekler yapan bir genç kadındı Yasemin. Hikâyesi kolay unutulacak cinsten değildi ama artık geçmişine yenik de değildi.
Bir yanıt yazın