Kartal Dolgun Memeli Escort

Nisan 22 yaşındaydı. Kartal escort yüksekçe bir tepesinden denizi gören yokuşlu sokaklarından birinde, eski bir apartmanın dördüncü katında tek başına yaşıyordu. Ev, küçük ama sessizdi; tıpkı onun gibi. Seksi Sessizlik dışarıdan huzur gibi görünse de, içeriden bakan biri için yalnızlıkla karışıktı.

Liseden sonra ailesinin tüm ısrarına rağmen üniversiteye gitmemişti. Hayatı hemen yaşamak, kendi ayakları üzerinde durmak istemişti. İlk zamanlar heyecanlıydı; Kartal’da bir butik kafede işe başlamıştı. İnsanlarla iç içe olmak, kalabalıklar arasında kendine yer açmak güzeldi. Ama her şey uzun sürmedi. Kafe kapandı, yeni iş bulmak zorlaştı.

Arka arkaya reddedildiği iş görüşmelerinden sonra, artık çaresizliğin ne demek olduğunu daha iyi anlıyordu. Kiralar arttı, faturalar birikti. Oral Evdeki tencere boş kaldı. Ailesine dönmek gururuna ağır geliyordu. Herkesin “söylediği gibi” başarısız biri olmak istemiyordu. Kendi yolunu çizmek istiyordu ama kalem elinde dağılmıştı.

Sarışın Mutlu Escort

Bir gün, bir tanıdığı ona geceleri yapılabilecek, hızlı para kazandıracak bir işten söz etti. Nisan önce öfkelendi, sonra sustu. Direndi. Ama bu şehir, direnenleri pek uzun süre ayakta tutmaz. Onu da tuttuğu yerden yavaşça bıraktı.

Nisan istemeyerek de olsa girdiği bu karanlık yolda, her gece bir parçasını geride bırakıyordu. Fakat bir sabah, Kartal sahilinde yürürken tesadüfen gördüğü bir afiş içini kıpırdattı:
“Kadınlar İçin Yaratıcı Yazı Atölyesi – Hikâyeni Kendin Yaz.”

İçeri girmeye cesareti yetmedi o an. Ama eve dönünce defterini aldı, yıllardır yazmadığı günlüğüne şu cümleyi yazdı:
“Ben susarken dünya hızlı döndü, ama ben hiçbir yere gidemedim.”

Bir hafta sonra kapısından içeri girdiği atölye, onun hayatında bir dönüm noktası oldu. Başkalarının da yük taşıdığını görmek, yalnız olmadığını bilmek; hepsi iyileştirici birer kırıntıydı. Yazdıkça geçmişiyle, korkularıyla, pişmanlıklarıyla yüzleşti. Kelimeler ona güç verdi.

Şimdi Nisan, Kartal escort sahilinde denize karşı otururken sadece geçmişini değil, geleceğini de yazıyor. Geceleri geride bıraktı. Belediyenin kadın destek merkezinde çalışmaya başladı. Hikâyeleri bir yerel dergide yayımlanmaya başladı. İlk defa bir kalemi tutarken elinin titremediğini fark etti.

Nisan artık susmuyor. Çünkü kelimeleri var. Ve kelimeleriyle yeniden doğuyor.

Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir