Elif, 28 yaşındaydı ve hayatında ilk kez gerçekten yalnız kalmayı seçmişti. Çocukluğunu Üsküdar’da geçirmiş, üniversite için Eskişehir’e gitmiş, ardından birkaç yıl boyunca farklı şehirlerde kısa süreli işlerde çalışmıştı. Ama içindeki boşluk hep aynı kalmıştı. Bir gün aynaya baktı ve karar verdi: Hayatını sıfırlayacaktı. Ne annesinin baskısı, ne de arkadaşlarının fikirleri… Artık sadece kendisi için yaşayacaktı. Bu yüzden Ataşehir escort taşındı.
Yeni ev küçük ama sıcacıktı. İçerenköy tarafında, eski ama karakterli bir apartmanın seks dördüncü katındaydı. İlk gün, eşyaları yerleştirdikten sonra balkona çıktı, derin bir nefes aldı. “Burası başlangıç,” dedi sessizce. Belki de ilk kez içinden gelen sesi dinliyordu.
Elif’in hayatı sadeleşmişti. Sabahları erken kalkıyor, bir kahve alıp parkta yürüyüşe çıkıyor, Ataşehir Belediyesinin düzenlediği ücretsiz atölyelere oral katılıyordu. İçinde bir yerlerde hep yazmak istediğini fark etti. Yanında taşıdığı küçük defterine kısa kısa anılar, gözlemler, bazen hayal kırıklıkları yazıyordu. Yazdıkça rahatlıyor, içindeki karmaşa düzene kavuşuyordu.
Bir gün Brandium AVM’nin kafelerinden birinde otururken eski üniversite arkadaşı Zeynep’le karşılaştı. Zeynep şaşkındı, “Sen buraya mı taşındın?” diye sordu. Elif başını salladı, “Evet, kendime taşındım,” dedi gülerek. O an ne demek istediğini sadece kendisi anladı.
Günler geçtikçe Elif çevresine alıştı. Her gün yeni bir sokakta yürümeye karar vermişti. Ataşehir escort bilmediği köşelerinde, apartman aralarındaki küçük parklarında kendi dünyasını kuruyordu. Ve bir gün defterine şu cümleyi yazdı:
“Bazı insanlar şehirden kaçar, ben kendimi bulmak için bu şehre geldim.”
Bir yanıt yazın