Maltepe escort arka sokaklarında, kimsenin görmek istemediği bir dünyada yaşıyordu Derya. 23 yaşındaydı. Gençti, güzeldi, ama gözlerinde tarifsiz bir yorgunluk vardı. İnsanlar sadece yüzüne bakar, kimse içine bakmazdı. Geceleri Maltepe metrosunun arka çıkışındaki sokak seks lambalarının altında müşterilerini bekler, gündüzleri küçük bir bodrum katında dinlenmeye çalışırdı. Hayatı, başkalarının dudak büktüğü, görmezden geldiği bir hayattı.
Derya aslında Erzurum doğumluydu. Annesi o daha çocukken vefat etmiş, babası ise alkol bağımlısıydı. 15 yaşında evden kaçmış, önce Tekirdağ’a sonra İstanbul’a gelmişti. Büyükşehir ona umut vaat etmemiş, tam aksine oral karanlık bir boşluğa itmişti. İlk yıllarında sokaklarda yaşamış, sonra başka kadınlarla tanışarak hayatını bu şekilde sürdürmeye başlamıştı. Kalacak yeri olmuştu belki ama içindeki boşluk hep yerindeydi.
Maltepe’de günler hep birbirinin aynısıydı. Sabahları boş caddeler, öğleden sonra gürültülü kalabalıklar, geceleri ise yalnızlık. En çok sabah saatlerini severdi Derya, çünkü o saatlerde kimse ona bakmazdı. O anlarda sadece kendisi gibi hissederdi. Bir sabah, sahilde yürürken yere bırakılmış bir kitap buldu. Üstü hafif ıslanmıştı. Aldı, silkeledi, ismi dikkatini çekti: “Kendine Ait Bir Oda.” Kitabı okudukça içine bir şeyler dolmaya başladı. Kendi hikayesinin yazılabileceğini düşündü ilk kez. O güne kadar kendisini hiç bir yere ait hissetmemişti.
Dolgun Memeli
Birkaç gün sonra Maltepe escort bir halk eğitim merkezine gitti. Önce utandı, geri dönmek istedi ama içindeki ses izin vermedi. Orada hemşirelik kucaktan inmeyen kurslarının duyurusunu gördü. Belki çok zordu bu hayattan kurtulmak ama bir yol vardı. Akşam yine sokaktaydı ama bu kez cebinde bir başvuru formu vardı.
Aylar geçti. Derya, yavaş yavaş geceleri bırakmaya başladı. Kursa düzenli devam etti. Bir sivil toplum kuruluşunun desteğiyle kiralık bir ev buldu. Kardeşi yaşında bir genç kıza yardım etmeye başladığında ise hayatı daha anlamlı hale geldi.
Şimdi 25 yaşında. Maltepe escort Devlet Hastanesi’nin acil servisinde temizlik görevlisi olarak çalışıyor. Kırık ama onurlu, yorgun ama umutlu… Geceleri denize bakarken artık geçmişini değil, geleceğini düşünerek fısıldıyor:
“Ben bu hayatta kaybolmadım. Sadece yolumu biraz geç buldum.”
Bir yanıt yazın