Etiket: pendik escort

Kadıköy escort arka sokaklarından birinde, eski bir apartmanın bodrum katında yaşıyordu Elif. 23 yaşında, İstanbul’a umutla gelmiş ama bu şehrin acımasız gerçeğiyle tanışalı çok olmuştu. Sabahları Moda Sahili’nde martıları izleyerek uyanır, akşamları Kalamış’ın loş ışıklı sokaklarında görünmez bir figür gibi yürürdü. Dışarıdan bakan biri onun yalnızca geceleri çalışan bir genç kadın olduğunu düşünebilir, ama Elif’in taşıdığı yük yılların sessizliğiyle büyümüştü.

Anadolu’nun küçük bir kasabasında doğmuştu. Babasını küçük yaşta kaybetmiş, annesiyle birlikte yokluk içinde büyümüştü. Okula gitmeyi çok sevmişti götten ama ortaokuldan sonra evin maddi durumu izin vermemişti. Bir tekstil atölyesinde çalışmaya başlamıştı, ama oradaki taciz ve zorbalık onu daha da yalnızlaştırmıştı. En sonunda “İstanbul’a gidip kendi hayatımı kuracağım” diyerek çantasını topladı.

Kadıköy escort ilk geldiğinde hostelde kalmış, sonra sokakta tanıştığı başka genç kadınların yönlendirmesiyle bir evde kalmaya başlamıştı. Zamanla onların geçimini nasıl sağladığını anlamış ama kendisi için böyle bir hayatı istememişti. Ne var ki İstanbul’da hayatta kalmak, özellikle tek başına bir kadınsan, kolay değildi. Günler geçtikçe cebindeki para bitti, iş başvuruları sonuçsuz kaldı. Sonunda Elif de onların yoluna girmek zorunda kaldı.

Geceleri çalışıp sabahları kitap okuyarak teselli buluyordu. Kadıköy escort bir sahaf dükkanına her hafta uğrar, ikinci el kitaplardan birkaç sayfa okur, sonra tekrar sokaklara dönerdi. En çok da hayalini kurduğu çocukluğu yazan kitapları seviyordu. Çünkü onlar, ona artık sahip olamayacağı şeyleri hatırlatıyordu.

Bir gün, Caferağa’daki bir kafede tanıştığı yaşlı bir kadın – psikolog emeklisiymiş – onunla uzun uzun konuştu. Elif’in içini dökmesine izin verdi. Kadın, ona bir kadın dayanışma derneğini önerdi. Elif tereddüt etse de sonunda oraya gitti. Orada, hayatının sadece karanlıktan ibaret olmadığını gördü. Yardım aldı, terapiye başladı ve küçük adımlarla farklı bir yola girdi.

Elif, 23 yaşındaydı. Üsküdar escort kenarında, Salacak sahilinde, sabahın ilk ışıklarıyla denize bakan yorgun bir kadındı. Gözleri uykusuzluktan seks kırmızıydı ama yine de bakmayı seviyordu o sonsuz maviliğe. Çünkü sadece deniz, ona yargılamadan bakıyordu.

Hayat, Elif’e hiçbir zaman adil davranmamıştı. Doğu Anadolu’nun ücra bir köyünde doğmuştu. Annesi, babasından sürekli dayak yerdi. Elif 13 yaşına geldiğinde evdeki şiddet ona da yöneldi. “Kız kısmı susar,” derdi babası. Elif susmadı, 16’sında evi terk etti.

İstanbul’a ilk vardığında Haydarpaşa Garı’nın merdivenlerinde oturmuş, insanların yüzüne umutla bakmıştı. Ama İstanbul ona yardım eli uzatmak yerine sırt çevirdi. Kısa sürede sokakta kalan genç bir kız olarak, çareyi milf tanımadığı insanlarda aramaya başladı. Sonra bir gün biri ona “kalacak yerin var mı?” dedi. O gün evet dediği hayat, yıllar sonra içinde boğulduğu bataklığa dönüştü.

Hayat kadını olmuştu. Kendi istememişti ama başka seçeneği yoktu. Üsküdar escort arka sokaklarında, karanlıkta yürüyen bir kadındı artık. İnsanlar onu eskort görmemeye çalışıyor, o da görünmemeye. Her gece eve döndüğünde aynaya bakamıyor, sadece gözlerini kapatıp başka bir hayata doğmayı diliyordu.

Bir gün, sahilde yürürken küçük bir kafeye rastladı. İçeriden kahkaha sesleri geliyordu. Durdu, izledi. Camdan bir kadın ona el etti: “Gel otur, bir çay iç,” dedi. Şaşırdı. Elif, yıllar sonra biri tarafından davet edilmişti. Oturdu, çay geldi. Sessizlik oldu. Kadın onun gözlerinin içine baktı: “İstersen yardım edebilirim,” dedi.

Kadın, Üsküdar’daki bir kadın dayanışma merkezinde çalışıyordu. Elif önce inanmadı ama birkaç gün sonra cesaretini topladı, gitti. Onu yargılamadılar. Dinlediler. Sarıldılar. İlk kez biri “sen suçlu değilsin” dedi.

Haftalar geçti. Elif psikolojik destek aldı, belediyenin açtığı temizlik kursuna yazıldı. Aylar sonra bir apartmanın temizliğini yaparak para kazanmaya başladı. Azdı, ama onun kazandığıydı. Her akşam sahile uğrayıp denize bakıyor, artık gözleri dolmadan “iyi ki hâlâ buradayım” diyebiliyordu.

Meryem, 22 yaşındaydı. Üsküdar escort dar sokaklarında, gölgelerin içinde yürürken adımlarını sessiz atmaya çalışırdı. Sanki bastığı yerlerden iz kalmasın isterdi. Çünkü yaşadığı hayat, görünmez olmayı gerektiriyordu. Gündüzleri sıradan bir kadın gibi görünse de geceleri, bambaşka eskort bir dünyaya adım atardı. Hayat kadınıydı o. Ama bu kelimeye yüklenen utanç, aslında onun taşıdığı değersizlik hissinin yalnızca dışa vurumuydu.

Meryem’in hikâyesi Sivas’ta başlamıştı. Küçük bir köyde doğmuş, erken yaşta annesini kaybetmişti. Babasının ikinci evliliğinden sonra evde bir yabancı gibi hissetmiş, sürekli milf aşağılanan ve çalıştırılan bir çocuk olmuştu. 16 yaşında evden kaçtı. İstanbul’a, büyük umutlarla. Fakat onu karşılayan, ne hayalindeki şehir ne de kurtuluştu.

Önce garsonluk yaptı, sonra sokakta tanıştığı biri ona “daha kolay para kazanabileceği” bir hayat sundu. Yalnız, parasız, çaresizdi. Kabul etti. Başta “geçici” dediği şey, zamanla her gecesini ele geçiren bir karanlığa dönüştü. Üsküdar onun için sadece bir semt değil, yavaş yavaş eriyip yok olduğu bir alandı.

En çok Salacak sahilini severdi. Özellikle sabaha karşı. İnsanlar uykudayken, denize bakar, içinden dua ederdi. “Allah’ım, bu böyle bitmesin,” derdi. Kimi zaman Mihrimah Sultan Camii’nin duvarına yaslanıp saatlerce hiçbir şey düşünmeden otururdu. Geçenlere bakar, kendi geçmişini unutmaya çalışırdı.

Bir sabah, elinde dosyalarla koşuşturan genç bir kız çarptı ona. Özür diledi, sonra dikkatlice baktı. “İyi misiniz?” dedi kız. Meryem, uzun zaman sonra ilk defa o seks soruya gerçekten cevap vermek istedi. “Değilim,” diyebildi sadece. Genç kız, psikoloji öğrencisiydi. Gönüllü çalıştığı bir kadın danışma merkezinden bahsetti. Adresi yazdı, cebine koydu. “Gelirsen seni dinleyen insanlar olacak,” dedi.

Meryem, üç gün boyunca o kağıda baktı. Sonunda gitti. Sessizce kapıdan girdi, oturdu, bekledi. Adını söylediler. “Meryem.” Yıllardır duymadığı kadar sıcak gelmişti o ses.

Şimdi bir yıl geçti. Meryem artık geceleri çalışmıyor. Üsküdar escort küçük bir çiçekçide iş buldu. Her sabah dükkânı açarken denize selam veriyor. Artık görünmez değil, var. Geçmişini silemez ama geleceğini yazabileceğini biliyor.

İlayda, 24 yaşındaydı. Üsküdar escort yorgun sokaklarında bir hayalet gibi dolaşıyordu. Kimi zaman Mihrimah Sultan Camii’nin avlusunda, kimi zaman Salacak sahilinin taş duvarında oturur, kendinden başka kimseye görünmeyen biri gibi yaşardı. Geceleri, gözlerinden değil, yüreğinden sessizce akan gözyaşlarıyla uyurdu. Çünkü onun yaşamı, kimsenin kolayca anlayamayacağı türdendi.

Hayat kadınıydı. Ama kimse onun nasıl o noktaya geldiğini sormazdı. Herkes sonucu görür, sebebiyle ilgilenmezdi. Oysa İlayda, İstanbul’a daha 17 yaşında umutla gelmişti. Kocaeli’nin küçük bir ilçesinde, sürekli şiddet gören bir annenin ve suskun bir kız çocuğunun kızı olarak büyümüştü. Liseye bile gidemeden evden kaçmak zorunda kalmıştı. İlk durak Haydarpaşa Garı olmuştu. Sonrasıysa… kelimelerle anlatılamayacak kadar karanlıktı.

İlk yıl, tanımadığı insanlar ona yardım eder gibi yapmış ama her defasında biraz daha sömürmüşlerdi. Sonra bu hayattan çıkamadı. Üsküdar escort sığındı çünkü burası hem sessizdi hem kalabalık. İnsanların arasına karışmak kolay, yok olmak daha kolaydı.

Ama bir gece her şey değişti.

Seks Seven Escort

İlayda, Salacak sahilinde bir bankta otururken yanına 6-7 yaşlarında bir çocuk geldi. “Abla, üşümüş gibisin, annem sana çay ver dedi,” dedi çocuk. Ardından, biraz ötede duran bir kadın elinde termosla yaklaştı. Gülümsedi. “Sadece çay değil, dinlemek de isterim seni,” dedi. İlayda ilk kez birinin ona ‘insan’ gibi yaklaştığını hissetti.

Kadın, Üsküdar escort bir kadın destek merkezinde gönüllü psikologdu. O gece İlayda konuşmadı ama ertesi gün o merkezin kapısından içeri girdi. Önce gözlerini kaçırdı, sonra içini döktü. Günlerce sustuğu şeyleri ilk kez söyledi. Onu kimse suçlamadı. Aksine, dinlediler. Anladılar. Ve yardım ettiler.

İki ay içinde bir geçici konukevine yerleştirildi. Terapi almaya başladı. Belediyenin aşçılık kursuna katıldı. Meğer yemek yapmayı seviyormuş, bunu bile unutmuştu. Aylar sonra Üsküdar küçük bir lokantada işe girdi. Her gün Kız Kulesi’ne bakarak yürüyordu işe giderken. Eskiden hapis gibi gelen bu kule, şimdi ona özgürlüğü hatırlatıyordu.

İlayda hâlâ yaralıydı ama artık yalnız değildi.

Çünkü bazı kadınlar yalnızca vücutlarını değil, seslerini de kaybederdi bu hayatta. Ama sesin yeniden duyulabilir hale gelmesi için bazen bir fincan çay ve bir çift iyi kalpli göz yeterdi.

Duru, 23 yaşında genç bir kadındı. Adını annesi, “temiz ve berrak bir yaşamı olsun” diye koymuştu ama hayat ona bu ismin aksini yaşatmıştı. Duru, Üsküdar escort, Kız Kulesi’ne bakan sokak aralarında, insanların başlarını çevirdiği bir hayata sıkışmıştı. Gündüzleri görünmeyen, geceleri ise sokak lambalarının altında sessizce evli ayakta duran bir kadındı. Bir hayat kadınıydı. Ama bu onun tercihi olmamıştı, sadece çaresizliğin bir sonucuydu.

Küçükken hayali hemşire olmaktı. İlkokulu dereceyle bitirmişti, ama ortaokula başlayamadan seks babası hapse girdi. Annesi, üç çocuğuyla yapayalnız kaldı. Evde yemek pişmiyor, soba yanmıyordu. 14 yaşında evden kaçtı Duru. Sığınacak bir yer ararken, tanımadığı bir kadının “kız yurdu gibi bir evimiz var” yalanına kandı. O evden bir daha çıkamadı.

İlk zamanlar ağladı, kaçmak istedi, ama sonra kabullendi. Zamanla ne ağlayacak gözyaşı kaldı ne de dönecek bir evi. İstanbul’un göbeğinde, Üsküdar gibi tarih kokan bir semtte, her şeyin gölgesinde yaşadı. Sabahları Kız Kulesi’ne uzun uzun bakardı. Orada da bir kadın vardı, yalnız bir kulede hapsedilmiş. “Belki ben de onun gibiyim,” derdi.

Evli Esc

Bir gece, karanlık bir sokağın köşesinde beklerken yaşlı bir teyze ona yaklaştı. Elinde poşet vardı. “Evladım, ben seni her gece burda görüyorum. Gözlerin çok yorgun. Al bunu, ev yapımı çorba. İçini biraz ısıtır,” dedi. Duru önce şaşırdı, sonra usulca poşeti aldı. O çorba, içini en son ne zaman biri düşünmüştü, hatırlayamadı bile.

Ertesi sabah, Üsküdar Sahili’nde otururken bir karar aldı. Hayatın ona yaptıklarını değiştiremeyebilirdi ama bundan sonrasını değiştirmek onun elindeydi. Üsküdar escort Belediyesi’nin kadın destek merkezine gitti. Kapıdan girerken utandı ama yılmadı. Günlerce konuşamadı, sonra yavaş yavaş içini döktü. Bir psikolog, bir sosyal hizmet uzmanı ve bir kurs hocası onun hayatına yeniden dokundu.

Aylar geçti. Duru şimdi bir kafede garson olarak çalışıyor. Saçlarını kestirdi, kirli sokak lambaları milf yerine gün ışığında yaşıyor. Hâlâ Kız Kulesi’ne bakıyor ama artık iç geçirerek değil, umutla. Çünkü biliyor ki bazı kuleler yalnız görünse de, içlerinde bir yaşam başlatmak mümkün.

Duru, 22 yaşındaydı. Çekmeköy escort kıyısındaki ıssız sokaklardan birinde, her gece aynı kaldırımda yürüyordu. Bazen göz göze geldiği insanlardan milf kaçmak istiyor, bazen de biri çıkıp. Ama kimse sormazdı. Onu yalnızca bir hayat kadını olarak görürlerdi. Oysa o sadece yaşamak, biraz nefes almak istiyordu.

Duru, Zonguldak’ta dünyaya gelmişti. Babasını küçük yaşta kaybetmiş, annesiyle birlikte zor koşullarda büyümüştü. Annesi temizlik işlerine gider, akşamları bitkin bir şekilde eve dönerdi. Duru küçücükken sorumluluk almayı öğrenmişti. Ama yoksulluk onları İstanbul’a sürükledi. Kısa sürede hem evin yükü, hem de yalnızlığı üzerine çöktü.

İstanbul büyük bir umuttu ama hiç tanımadığı kadar acımasızdı. Önce garsonluk yaptı, ardından bir tekstil atölyesinde çalıştı. Geçim zordu, kira ağırdı. Bir gün işten çıkartıldı. Ertesi hafta evden atıldı. Uyumak için parkları seks seçtiği bir gecede, tanımadığı bir kadın yanına gelip ona “yardım” teklif etti. O yardım, gecesini satmak, sabahına susmak demekti.

“Bir kerelik,” dedi Duru. Ama bir gece, bir aya; bir ay, bir yıla dönüştü.

Çekmeköy escort tek odalı, rutubetli bir evde yaşamaya başladı. Geceleri çalışıyor, sabahları sessizce eve dönüyordu. Aynaya bakmak zor geliyordu bazen. Kendinden utanmasa da, içindeki küçük kız çocuğuna karşı mahçuptu.

Bir sabah, semtteki bir belediye binasının önünden geçerken camdaki afiş dikkatini çekti:
“Kadınlar için ücretsiz kurslar – Barınma ve psikolojik destek imkanı.”

Gidip gitmemek arasında kaldı. Ama sonunda cesaret etti. Sosyal hizmet merkezine adım kondom attığında görevli kadın “İsmin ne?” diye sordu. “Duru,” dedi.

Selin, daha 23 yaşındaydı ama ruhu çok daha yaşlıydı. Çekmeköy escort arka sokaklarında, kimsenin görmek istemediği ama herkesin hakkında fikir sahibi olduğu bir yaşamın içindeydi. Gündüzleri sessizdi, görünmezdi. Geceleri ise o sokak lambalarının altında, yalnız seks ama güçlü bir kadına dönüşürdü. İnsanlar ona sadece bir etiketle bakardı: “hayat kadını.” Ama kimse onun ne yaşadığını bilmezdi.

Selin, Erzurum’un küçük bir ilçesinde doğmuştu. Babası yıllarca işsizdi, annesi ise sürekli hasta. Zorluklarla dolu bir çocukluk geçirmiş, kardeşlerine cimcif bakmak için okulu bırakmak zorunda kalmıştı. Daha çocuk yaşta büyümek zorunda kalmıştı. 18 yaşında İstanbul’a, sözde çalışıp para kazanmak için gönderildi. Tanıdık bildiği insanlar onu yalnız bıraktı. Elinde valiziyle bir başına kaldı.

İlk başta iş aradı, temizlik yaptı, lokantalarda bulaşık yıkadı. Ama kazandığı para yetmedi, barınacak yeri kalmadı. Bir gece soğukta, sokakta uyumaya çalışırken yanına bir kadın geldi. “İstersen kalacak yer ayarlarım,” dedi. O gece hayatı değişti. Barınma karşılığında bedeninden vazgeçmesi gerektiğini öğrendi. Başta reddetti ama açlık ve çaresizlik ağır bastı. “Bir defalık” dediği şey, alışkanlığa dönüştü. Sonra iş oldu. Sonra çaresizlik.

Çekmeköy escort bir bodrum katında yaşamaya başladı. Geceleri dışarı çıkar, sabaha karşı sessizce dönerdi. Herkesin gördüğü ama kimsenin tanımadığı bir kadındı. Bazen aynaya bakamazdı, bazen ise gözyaşlarını tutamazdı.

Bir gün, belediyeye ait bir sosyal merkezden geçen gönüllülerle karşılaştı. Eline tutuşturulan broşürde şu yazıyordu:
“Kadınlara destek: barınma, danışmanlık, meslek kursları. Umudu olan herkese kapımız açık.”

İki gün boyunca düşündü. Sonra sessizce gidip kapılarını çaldı. İçeri girdiğinde, görevli seks kadının ona sadece “Hoş geldin Selin” demesiyle gözyaşlarına boğuldu. İlk defa biri onu yargılamadan görmüştü.

Selin, merkezde kuaförlük kursuna başladı. Psikolojik destek aldı. Gün geçtikçe ayağa kalktı. Geçmişini silemezdi, ama geleceğini inşa edebilirdi. Artık yalnız değildi. Ve en önemlisi, artık bir umudu vardı.

Mina yirmi iki yaşındaydı; gençti ama yaşadıkları, omuzlarına olduğundan ağır bir kış yorganı gibi çökmüştü. Çekmeköy escort dışarıdan bakınca sakin görünen ara sokaklarında, geceyle sabahın arasında milf sıkışıp kalmış bir hayat sürüyordu. Gündüzleri kimsenin fark etmediği.

Oysa Rize’deki çocukluk yıllarında, çay kokulu yamaçlarda koşarken hemşire olmayı düşleyen utangaç bir kızdı o. On altısında babasını, on yedisinde borçlar yüzünden evini kaybetti. Bir kış akşamı, Çekmeköy escort doğru giden son minibüse bindi; yanında sadece bir mont, cebinde ise birkaç bozukluk vardı.

Bikinili Esc

O minibüsten indiği gece, soğuktan titrerken yanına yaklaşan orta yaşlı bir kadın “başka çaren yoksa gel, bari bir çorba içersin” dedi. Çorbayla baş. Kira ödemek, aç kalmamak, her sabah hayatta seks uyanmak için bedenini pazarlamak…

Haftalar ayları kovaladı. Her gece Çekmeköy escort arka sokaklarında, gri bir apartmanın korkuluğuna yaslanırken içinden sessizce şiirler okur. Psikolojik destek ve güvenli konaklama sağlanır.”
“Nasıl olsa kaybedecek bir şeyim yok,” deyip adrese gitti. Kapıyı açan genç sosyal eskort çalışanın söylediği ilk cümle, “Hoş geldin Mina, seni dinlemek için buradayız,” oldu. Adını duymak bile boğazındaki düğümü çözdü; gözlerinden süzülen yaşlar, utancını değil, yıllardır ertelediği rahatlamayı taşıyordu.

Feray, 21 yaşındaydı. İstanbul’un sessiz ama sert yüzünü gösteren semtlerinden biri olan Çekmeköy escort ara sokaklarında yaşıyordu. İnsanlar onun her akşam aynı köşe başında durduğunu bilir, ama adını bilmezdi. Kimse sormazdı, kimse merak etmezdi. Çünkü toplum onu sadece “bir hayat kadını” olarak görüyordu. Oysa Feray, yaşamın yükünü tek milf başına sırtlamaya çalışan genç bir kadındı.

Doğduğu yer Bitlis’ti. Babası yoktu, annesi ise temizlik işlerinde çalışarak evi döndürmeye çalışıyordu. Feray küçükken çok çalışkan bir öğrenciydi. Hayali hemşire olmaktı. Ama yoksulluk hayallerden hızlıydı. Okulu bırakmak zorunda kaldı. 17 yaşında ailesine destek seks olmak için İstanbul’a geldi. Bir tekstil atölyesinde işe girdi. Sigortasız, uzun saatler boyunca çalıştı. Sonra kira borcu, açlık ve yalnızlık onu yavaş yavaş köşeye sıkıştırdı.

Bir gece Kadıköy’de bankta sabahlarken yanına yaklaşan bir kadın ona “istersen yardım edebilirim” dedi. O gece, Feray’ın hayatta kalmak için çıktığı bacak omuza yolun yönü tamamen değişti. Artık bedeni üzerinden para kazanıyordu. Başta kendinden nefret etti. Ama zamanla, yaşamak için başka şansı olmadığını kabullendi.

Feray artık Çekmeköy escort küçük, rutubetli bir odada yaşıyordu. Gündüzleri uyur, geceleri çalışırdı. İnsanların gözlerine bakamazdı, çünkü onların gözlerinde hep bir yargı, bir küçümseme vardı. Halbuki o da birilerinin kızıydı, bir zamanlar umutları olan bir gençti.